Shinjû: Ten no amijima (Double Suicide)

Japon Yeni Dalga akımının yani Nuberu Bagu'nun önemli temsilcilerinden biri olan Masahiro Shinoda'nın 1969 yılında yönettiği Evli bir kağıt tüccarı olan Jihei ile Koharu isimli bir fahişe arasındaki trajik aşk hikayesini anlatan bu filmin hikayesi aslında Japon Kukla Tiyatrosu (Bunraku) için yazılmış bir oyuna dayanıyor. Ünlü oyun yazarı Chikamatsu Monzaemon'un 1727'te yazdığı Shinjū Ten no Amijima or Shinjūten no Amijima isimli oyundan içinde ünlü Japon besteci Tôru Takemitsu'nun da bulunduğu bir senaryo ekibi tarafından sinemaya uyarlanmış. Tôru Takemitsu Japon sineması ile ilgilenenlerin iyi bildiği bir isim. Onun için Japonların Ennio Morricone'si demek mümkün. Aralarında Ran, Jôi-uchi: Hairyô tsuma shimatsu, Seppuku gibi başyapıtların da bulunduğu 90'a yakın filmin bestecisi olan Takemitsu'nun ilk ve tek senaryo çalışması bu film. Elbette filmin müziklerinde de Takemitsu imzası var. Filmi izlemeden önce kesinlikle Japon kukla tiyatrosu Bunraku hakkında bilgi edinmek gerekiyor. Zira Bunraku geleneği tüm filme damgasını vuruyor.

Bunraku bir diğer ismi ile Ningyō jōruri 1684 yılında ilk defa Osaka'da sahnelenmiş olan bir Japon kukla tiyatrosu tekniği. Oyunlarda kabaca bahsedecek olursak Ningyōtsukai(kuklacılar) tarafından kuklalar oynatılırken arka planda Tayū (karakterlerin bölümlerini okuyan kişi) oyun metnini melodik bir şekilde okur, Shamisen(müzisyen) ise oyunun gidişatına göre dramatik yapıyı güçlendiren melodilerle oyuna eşlik ederler, kafaları dahil bütün vücutlarını örten siyah elbise giymiş Kuroko ismi verilen

kişiler ise sahneyi hazırlar oyun sırasında kuklaların kostümlerinde ve sahnede yapılması gereken değişiklikleri yaparlardı. Kuklacılar da aynı Kurokolar gibi seyircinin dikkatini dağıtmamak için siyah elbiseler giyerler. Genellikle baş kuklacı dışındaki kuklacılar başlarına da siyah torbalar geçirip tamamen siyahlara bürünürler.

Filmin şüphesiz en ilginç yanı  filmdeki oyunculara eşlik eden Kurokolar. Batı sinemasında bazı tiyatro oyunlarının uyarlamalarında karşımıza çıkan koro/anlatıcı unsuru gibi Masahiro Shinoda bu  hikayeyi filme çekerken Kabuki ve Bunraku oyunlarının vazgeçilmez öğesi Kurokoları da kullanmış. Film içerisinde sağa sola koşuşturan, set kuran, sahnedeki objelerin yerlerini değiştiren bir sürü Kuroko görüyoruz.  Bunraku konusunda bilgisi olmayan izleyici kafalarına siyah torba geçirmiş Kurokoları gördüğünde gerçekten irkiliyor. En azından ben irkilmiştim. 

İndiriniz, seyrediniz. Pişman olmazsınız.