Pişmanlık

İnsanlar bazen büyük büyük kelimelerle "yaptığım hiç bir şeyden pişman değilim, hayatımda hiç keşke dediğim bir şey yok" derler ya. işin doğrusu ben de  böyle diyenlerdenim. Pişman olmadığımı anlatırken de  omuruma dikine sopa monte edilmiş gibi dik durmayı ve kelimelerin üzerine basa basa, -her kelimem karşımdakinin kafasına balyoz gibi insin diye- tane tane konuşmayı da unutmuyorum. Sanırım karşımızdaki insanlara, onların aksine ne kadar kendimizle barışık olduğumuzu göstermeye çalışıyoruz. Ama kazın ayağı öyle değil. 

Küçüklüğümden beri geceleri uyumadan önce en az  yarım saat hayal kurarım.  Buna öyle alıştım ki hayal kurmadan uyuyamıyorum artık. Uçmak, zihin okumak gibi doğa üstü güçlere sahip olmak, zaman yolculuğu yapmak, istediğim zaman istediğim yere ışınlanmak gibi belli başlı temalarım var. Mesela favorilerimden biri bir antik mezarda kazı yaparken uzaylıların, Mısır'ın, Stigya olduğu, Atlantis'in yeni battığı çağlarda dünyaya bıraktığı bir kostümü bulup, kostümün bana kazandırdığı güçlerle zaman ve evren içerisinde yaptığım yolculuklar ve yolculuklar sırasında yaşadığım maceralar. Bu hayaller başka bir yazının konusu. 

Konumuza dönersek. gece yatmadan önce kurmayı sevdiğim hayallerden biri de -ki en sevdiklerimden biri oluyor bu- şimdiki bilincimle 10 yaşıma dönmem. Hani bir gün yatıyorum ve gözlerimi açtığımda 80'lerin sonundayım, 10 yaşıma dönmüşüm. Dönmüşüm ama 33 yaşına kadar biriktirdiğim hiç bir şeyi, anılarımı, deneyimlerimi ve kişiliğimi kaybetmemişim. 10 yaş halimle yataktan fırlayıp  legoyla oynar gibi yaşamımı yeniden inşa ediyor, bir tek benim bildiğim/hatırladığım hatalarımı telafi ediyor, kaçırdığım fırsatları yeniden yakalıyorum. 

 

Benim anlamadığım gündüzleri insanlarla konuşurken "hiç keşkem yok, pişman değilim hiçbir şeyden" gibi beylik cümleler kuran pırıl pırıl ben, hayal kurulacak o kadar şey varken, nasıl oluyor da sanki başka bir hayal konusu yokmuş gibi geceleri kabuk değiştirip 10 yaşına geri dönüp tüm yaşamımı yeniden kurduğumu düşlüyorum.